Τα προβλήματα της διαρθρώσεως των αγορών της ελληνικής οικονομίας αποτελούν τον βασικό πυρήνα των μέχρι σήμερα σχετικών αναλύσεων. Πρόκειται για πεδία της μικροοικονομικής που ορθώς παρατηρούν τις εγχώριες στρεβλώσεις των επιμέρους αγορών της ελληνικής οικονομίας από την πλευρά της προσφοράς, στρεβλώσεις και ακαμψίες που πράγματι οδηγούν σε χαμηλή διεθνή ανταγωνιστικότητα. Παρά την ολοκλήρωση πολλών, κατά τα άλλα, αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στα πεδία αυτά κατά την τελευταία δεκαετία, μεταρρυθμίσεων που έχουν διορθώσει πολλές από τις στρεβλώσεις αυτές, η οικονομική μεγέθυνση παρέμεινε εξαιρετικά αδύναμη. Σε αυτό βέβαια συνετέλεσαν βασικά λάθη στην οικονομική πολιτική, κορωνίδα των οποίων αποτελεί την τελευταία περίοδο της προηγούμενης δεκαετίας η προ-κυκλική πολιτική των δημοσιονομικών πρωτογενών υπερ-πλεονασμάτων. Η ανεπαρκής οικονομική μεγέθυνση σημειώθηκε, μάλιστα, παρά και το γεγονός ότι οι τιμές των παραγωγικών συντελεστών είναι πλέον πολύ χαμηλές ενώ και η ρύθμιση του δημοσίου χρέους έχει γίνει με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους. Ετσι, η ανάκαμψη παρέμεινε περιορισμένη με δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση, τα εισοδήματα, τις επενδύσεις.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ