Το έχω πριν πολλά – πολλά χρόνια αφηγηθεί το γεγονός, μια προσωπική ριζιμιά εμπειρία που με αναστάστωσε και δεν έπαψε έκτοτε να επανέρχεται και να λειτουργεί ως οδοδείκτης στην ηθική, πνευματική και την πολιτική μου καθημερινότητα.  Στη διάρκεια της χουντικής λαίλαπας δίδασκα σε ιδιωτικό σχολείο που ο ιδρυτής του ήταν έξοχος φιλόλογος, μαθητής του Συκουτρή και πεντακάθαρος δημοκράτης, και στη θεωρία και στην πράξη, ιδιαίτερα στην παιδαγωγική. Οταν η χούντα απέλυσε πολλούς και έξοχους πανεπιστημιακούς, ο Αντώνης Μωραΐτης προσέλαβε πολλούς απολυμένους και τους ανέθεσε να οργανώσουν σεμινάρια επιστημονικής ενημέρωσης νέων επιστημών, νέων μεθόδων και νέων εφαρμογών, ώστε οι διδάσκοντες στο σχολείο να προικίσουν τους μαθητές τους με άγνωστες, έως τότε, προοπτικές σπουδών ή να τους κατευθύνουν υπεύθυνα προς εγχώρια ή ξένα Πανεπιστήμια που μυούσαν τους τροφίμους τους στις νέες ιδέες και μεθόδους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή