Ο Κωστής Μιχαηλίδης (1912-1981) υπήρξε αυτό που λέγεται συχνά, αλλά σπάνια κατανοείται ουσιαστικά, εργάτης του θεάτρου. Δυστυχώς, ο τρόπος, με τον οποίο έχουμε οργανώσει τη σχέση μας με την τέχνη, τουλάχιστον τα τελευταία πενήντα χρόνια, δεν μας επιτρέπει να ασχοληθούμε με μαστόρους των τεχνών που, ίσως, να μην έκαναν βαθιές τομές ή επαναστάσεις στο είδος της τέχνης που καλλιέργησαν, αλλά, όσοι προσεγγίζουν με κριτήρια ιστορικά και ποιοτικά ένα έργο, βρίσκονται μπροστά σε πραγματικά καλλιτεχνικά προικώα που συνεχίζουν, και χρόνια μετά, ν’ αποτελούν επιτεύγματα μαστορικής, ισορροπίας και καθαρότητας προθέσεων και λύσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή