Οι αληθινοί φίλοι του μπάσκετ τη γνωρίζουν με το πραγματικό της όνομα: Μπασκόνια. Ορισμένοι έμαθαν την ύπαρξή της όταν έβλεπαν τους μαχητές της Ταουγκρές ή της Ταού Κεράμικα να αφήνουν την πατημασιά τους στην Ευρωλίγκα. Αργότερα ήρθε η Κάχα Λαμπροράλ. ‘H Kούτσα. Και τελικά εφέτος ξανά ως Μπασκόνια πανηγύρισε τον τίτλο στο ισπανικό πρωτάθλημα μπάσκετ για πρώτη φορά ύστερα από 10 χρόνια. Αυτή η ομάδα που μοιάζει να έχει… χίλια πρόσωπα (και ονόματα!) είναι σήμα κατατεθέν των Βάσκων. Οπως, καλή ώρα, η Αθλέτικ Μπιλμπάο. Αρνείται να χάσει, παλεύει έως το τέλος, αφήνει ώρες ώρες κατά μέρος το θέαμα και επιλέγει ένα πολεμικό στυλ παιχνιδιού που αρέσει στον κόσμο και ξεσηκώνει τους φανατικούς της οπαδούς. Είναι, όντως, ωραίο να βλέπουμε ξανά στον αφρό τέτοιες ομάδες στην Ισπανία, σαφώς με μπασκετική ιστορία, έστω και όχι με το ακριβοθώρητο πρόσωπο μιας Ρεάλ ή μιας Μπαρτσελόνα. Οι πανηγυρισμοί των οπαδών της ξεσήκωσαν τους πάντες. Εβαλαν φωτιές. Γιατί δεν είναι σύνηθες αυτό που συνέβη. Καταπατήθηκαν τα πρωτόκολλα για τον κορωνοϊό, αλλά δεν ένοιαζε – δυστυχώς – κανέναν από όλους όσοι είχαν στο μυαλό μόνο το επίτευγμα της Μπασκόνια.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ