Η αντιπαράθεση γύρω από το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις φέρνει στο προσκήνιο μια αντίφαση που βρίσκεται στον πυρήνα των πολιτικών καθεστώτων που συνηθίσαμε να ονομάζουμε «κοινοβουλευτικές δημοκρατίες»: το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι κορυφαία έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας είναι οι εκλογές, αναγνωρίζουμε σαφώς ότι υπάρχει και ένας άλλος τρόπος έκφρασης της λαϊκής απαίτησης που είναι η δημόσια συνάθροιση, η διαδήλωση, νοούμενη στην πραγματικότητα όχι απλώς ως δημόσια έκφραση γνώμης αλλά πολύ περισσότερο ως πραγματική πίεση προς την πολιτική εξουσία.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ