Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα των αποχρώσεων και συγχρόνως η τέχνη, και η τεχνική, των ισορροπιών. Μας το θυμίζουν δυο πολύ πρόσφατα, και πολύ σύνθετα, ζητήματα που απασχόλησαν τον ελληνικό δημόσιο βίο. Το πρώτο έχει να κάνει με τη χρήση παρανόμως αποκτηθέντων αποδεικτικών μέσων για τη διαλεύκανση πράξεων με μεγάλη απαξία. Το ζήτημα γεννήθηκε, όπως είναι γνωστό, με τη δημοσιοποίηση κρυφά μαγνητοφωνημένων συνομιλιών μεταξύ ενός επιχειρηματία και ενός πρώην υπουργού και την επιρροή που ασκούν όσα ακούγονται, και δεν διαψεύστηκε ότι ειπώθηκαν, στη μεγάλης δημόσιας σημασίας «υπόθεση Novartis» και στην πιθανή υπέρβαση εξουσίας από κύκλους της προηγούμενης κυβέρνησης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή