Στην καταπληκτική κωμωδία του Τομ Στόπαρντ «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί», ο Ηθοποιός εξηγεί στον διαμαρτυρόμενο Γκίλντενστερν ότι δεν έχει και πολλή σημασία αν μια σκηνή αποδίδεται ρεαλιστικά, αφού «το κοινό ξέρει τι να περιμένει και είναι έτοιμο να το πιστέψει». Κάπως ταιριάζει και στην πολιτική επικοινωνία αυτό. Δεν έχει άλλωστε κι αυτή λίγο από περφόρμανς; Οι πιο πετυχημένες πολιτικές διαφημίσεις και εξαγγελίες, άλλωστε, δεν είναι οι πιο ρεαλιστικές, δεν είναι καν οι πιο ειλικρινείς στη στοιχειοθέτησή τους. Είναι αυτές που έχουν εντοπίσει τι είναι αυτό που το κοινό τους θέλει και περιμένει να ακούσει. Θα είχε ενδιαφέρον να μας έκανε κάποτε μια ανάλυση του έργου αυτού μέσα από ένα καθαρά πολιτικό πρίσμα η Αννα Ελεφάντη. Το γνωρίζει καλά άλλωστε, αφού ήταν εκ των βασικών συντελεστών ενός ανεβάσματος του πριν από μερικά χρόνια στο θέατρο Επί Κολωνώ. Βλέπετε, λίγο προτού τη γνωρίσουμε ως το πρόσωπο των σποτ του ΣΥΡΙΖΑ, η Αννα Ελεφάντη ήταν γνωστή στο θεατρικό κοινό ως ηθοποιός, και καλλιτεχνική διευθύντρια του Από Μηχανής θεάτρου, μιας σκηνής στο Μεταξουργείο ενδιαφέρουσας, πολυσυλλεκτικής και με άποψη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή