Η γιγάντια έκπτωση του 2%

Παίρνοντας το μπουγιουρντί που λέγεται πληρωμή Εφορίας (και που μας το στέλνουν στο ξεκίνημα του καλοκαιριού ώστε να μας αποτρέψουν από σχέδια για διακοπές με ταξίδια κ.λπ.), πληροφορήθηκα από τους αρμόδιους πως αν καταβάλω το σύνολο του ποσού, θα μου γίνει μια έκπτωση. Σκέφτηκα ότι επιτέλους μια ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να επιβραβεύσει τον καλοπληρωτή που θέλει να τακτοποιεί τους λογαριασμούς του χωρίς εκκρεμότητες και ότι το κράτος μας δεν είναι όπως οι τράπεζες, που σε όποιον πληρώνει στην ώρα του τις δόσεις των δανείων τού προσφέρουν απλά εκπτώσεις για να αγοράσει μπιχλιμπίδια που δεν χρειάζεται. Πάνω που πήγα να χαρώ, διαπίστωσα ότι η έκπτωση αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο 2% (!) –  μιλάμε για σκόντο που θα ντρεπόταν να σου προτείνει και συνοικιακό μανάβικο. Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι αν πληρώσεις σε δόσεις και καθυστερήσεις μια από αυτές, το πέναλτι (χωρίς μάλιστα χρήση του VAR…) που καλείσαι να καταβάλεις είναι πάρα πάρα πολύ μεγαλύτερο: το κράτος μας, αν σ’ τα πάρει ντούκου τα θέλει όλα, ενώ αν του καθυστερήσεις κάτι θέλει τόκους που θυμίζουν τοκογλύφους – τα θερμά μου συγχαρητήρια. Από την άλλη, αν δεν πληρώσεις απολύτως τίποτα, αν δηλαδή πας στο άλλο άκρο, η έκπτωση που θα σου γίνει μέσω ρυθμίσεων κ.λπ. είναι μεγαλύτερη από  το… θηριώδες 2% που σου χαρίζει αν, εκτός από συνεπής, είσαι και γαλαντόμος.