Την ιστορία τη γράφουν οι παρέες. Πολύ περισσότερο δε όταν αυτές οι παρέες έχουν τσουγκρίσει τα ποτήρια τους, έχουν φάει μαζί, έχουν διασκεδάσει, έχουν συζητήσει, έχουν ονειρευτεί… Για να γίνουν όμως όλα αυτά, πέρα από την παρέα, χρειάζεται ένα στέκι. Μια φωλιά. Εκεί όπου χωρίς άγχος, χωρίς πίεση θα ξεδιπλώσουν πτυχές του αληθινού τους εαυτού. Κι αν το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου είναι το μεγάλο «στέκι» του παγκόσμιου θεάτρου, λίγο πιο δίπλα, στο Λυγουριό, υπάρχει ένα άλλο στέκι. Ο Λεωνίδας. Είναι αυτή η «γιάφκα» που εδώ και 60 χρόνια καλωσορίζει με θέρμη όλον τον κόσµο και ιδίως τον κόσµο του θεάτρου που κρατά ζωντανή την ιστορία του αρχαίου δράµατος στο Θέατρο της Επιδαύρου. Το μαγαζί-ταβέρνα των Λιακόπουλων είναι ο έτερος θεσμός των Επιδαυρίων. Είναι εκεί που τον πρώτο λόγο δεν έχει μόνο η ελληνική κουζίνα, αλλά και η στήριξη των ιδιοκτητών στους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους και όλους όσοι (προ)ετοιμάζονται για την πρεμιέρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή