Παίζοντας με τη φωτιά

Ενας ιός που δεν νοιάζεται για τα έθνη ή την ιστορία μπορεί να περάσει τα σύνορα και να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον χάρτη σαν εξάνθημα. Ο διαφορετικός τρόπος που αντέδρασαν οι ευρωπαϊκές χώρες απέναντι στην πανδημία επανέφεραν τα σύνορα που επρόκειτο να πέσουν στον δρόμο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Το φαινόμενο αυτό ήταν λιγότερο έντονο στη Βρετανία, όμως η δημόσια υγεία έχει τους δικούς της κανόνες κι ένας από αυτούς είναι η μεταδοτικότητα. Από αυτήν την άποψη, το λοκντάουν δεν μπορούσε παρά να δοκιμάσει τις σχέσεις της Αγγλίας με τη Σκωτία. Η Σκωτία δεν βάζει σε καραντίνα τους επισκέπτες από την Αγγλία. Η πρωθυπουργός Νίκολα Στέρτζον δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο. Στο θέμα αναφέρθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και ο Μπόρις Τζόνσον προβάλλοντας με έναν μάλλον αγενή τρόπο τον αναληθή ισχυρισμό πως «δεν υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται σύνορα» μεταξύ των δυο εθνών. Το γάντι που πέταξε τόσο ανόητα σήκωσε μια ομάδα ακτιβιστών υπέρ της ανεξαρτησίας οι οποίοι ύψωσαν ένα πανό στην εθνική οδό καλωσορίζοντας από τη μία τους σκωτσέζους οδηγούς και καλώντας τους άγγλους, ως «φορείς του ιού», να μείνουν μακριά. Η Σέρτζον καταδίκασε την ενέργεια ως «μη ευαίσθητη και μη χρήσιμη» και δεν υπάρχει αμφιβολία πως το εννοούσε: μπορεί η πρωθυπουργός να είναι υπέρ της ανεξαρτησίας, αλλά δεν είναι φανατική αγγλοφοβική.