Η φρασεολογία είναι η ίδια: από τη μια μεριά διαπλοκή, σκάνδαλα, οικογενειακή φαυλότητα, λάσπη και παπαγαλάκια, κι από την άλλη το περιβόητο ήθος της Αριστεράς. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει σαν να μην κυβέρνησε για τέσσερα χρόνια μαζί με τον Καμμένο και τον Παπαγγελόπουλο, σαν να μην προσπάθησε από θέση ισχύος να επηρεάσει τη δικαιοσύνη, να αλώσει μέσα ενημέρωσης και να ενοχοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, σαν να ηγείται ακόμη ενός μικρού κόμματος που προσπαθεί με συνθήματα και κραυγές να βγάλει τον κόσμο στους δρόμους και τις πλατείες. Ο Αλέξης Τσίπρας νομίζει πως θα πετύχει τους στόχους του χρησιμοποιώντας τα ίδια όπλα με το 2012. Επενδύει στη συλλογική λήθη. Αλλά κάνει λάθος. Υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών. Και επιβεβαιώνει όσους υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εκσυγχρονιστεί, δεν μπορεί να εξευγενιστεί, δεν μπορεί να ανοικοδομηθεί. Από άλλα σχήματα και άλλες διεργασίες θα προκύψει το καινούργιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή