Στην πλούσια συζήτηση για τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης τα επιχειρήματα σπανίως είναι καθαρά νομικά. Αντιθέτως, εισχωρούν οι ηθικοπολιτικές μας παραστάσεις και θολώνει η διάκριση ανάμεσα στο επιτρεπτό και το παράνομο. Ετσι, η θεωρία και η νομολογία της ελευθερίας της έκφρασης συχνά παρασύρονται στη ρητορική της ηθικής ή της ορθής θέσης, αντί να εστιάσουν στην προσβολή ή τη βλάβη που προκαλεί ο λόγος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή