Στη συζήτηση περί κοινωνικής ετοιμότητας της Ελλάδας σε θέματα αποδοχής της διαφορετικότητας πρέπει να διευκρινιστεί αρχικά το ζήτημα της ίδιας της κοινωνίας – δηλαδή της εγχώριας σύγχρονης συνύπαρξης ανθρώπινων σωμάτων σε ενεργά σύνολα που αλληλεπιδρούν και αυτοδιαμορφώνονται ατέρμονα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή