Λένε πως η μια γενιά χτίζει και η επόμενη καταστρέφει. Εμπνευσμένοι γονείς μεγαλωμένοι σε συνθήκες δύσκολες χτίζουν αυτοκρατορίες, ενώ η επόμενη γενιά της «εύκολης ζωής» δεν κατορθώνει να σηκώσει το βάρος της διαχείρισης και χάνει όλη την οικογενειακή δύναμη. Η Κατερίνα Ζηρίδη πήρε αποφάσεις σε περίοδο οικονομικής άνθησης και βρέθηκε σύντομα στο κέντρο μιας αδυσώπητης οικονομικής κρίσης. Η συνθήκη αυτή όμως δεν δικαιολογεί τη θλιβερή κατάληξη της οικογενειακής της επιχείρησης, καθώς και άλλα μεγάλα ιδιωτικά σχολεία έκαναν επενδύσεις αλλά κατόρθωσαν να επιβιώσουν. Στην περίπτωση των εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη το σαράκι που τρώει και πολλούς πολιτικούς, η βεβαιότητα ότι «ξέρεις», σε συνδυασμό με την κακή επιλογή συνεργατών οδήγησαν πιο γρήγορα ένα καράβι που έβαζε νερά στην αναγκαστική βύθισή του, ενώ θα μπορούσαν οι τρύπες του να έχουν πρόχειρα κλείσει, σε αναμονή καλύτερων συνθηκών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή