Το έχει πει ο Μ. Καραγάτσης σε ραδιοφωνική εκπομπή, εκεί προς το τέλος της δεκαετίας του 1950 – το μοναδικό, μάλλον, ηχητικό ντοκουμέντο που διασώζει τη φωνή του με τον ελαφρύ θεσσαλικό τόνο. «Ο καλός λογοτέχνης μάς παρουσιάζει όπως θέλουμε να είμαστε. Εκείνος που τολμά να μας παρουσιάζει όμως είμαστε είναι κακός λογοτέχνης. Ιδού λοιπόν, αγαπητοί μου, γιατί είμαι ένας κακός λογοτέχνης». Πρόκειται βεβαίως για ένα ειρωνικό σχόλιο του σπουδαίου συγγραφέα μας που, έστω και με σκωπτικό τρόπο, τοποθετεί έναν ακρογωνιαίο λίθο της ουσίας της λογοτεχνίας, της δραματουργίας, της τέχνης γενικότερα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή