Η «χειμερία νάρκη» του εργολάβου δημοσίων έργων Χρήστου Καλογρίτσα, δίχως άλλο, είχε διαρκέσει παραπάνω από μία δεκαετία. Οι περισσότεροι είχαν να ακούσουν νέα του από το φθινόπωρο του 2000 όταν ο συντοπίτης του αείμνηστου Χαρίλαου Φλωράκη, που είχε το ελευθέρας να πηγαινοέρχεται στα ενδότερα του Περισσού, δεν πρόκανε να ολοκληρώσει την εισαγωγή των μετοχών της κατασκευαστικής εταιρείας του. Σε σχετικό δημοσίευμα στις αρχές Σεπτεμβρίου 2000 διαβάζω: «Ολοκληρώνονται σήμερα οι δημόσιες εγγραφές για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και την εισαγωγή των μετοχών της εταιρείας Χ.Ι. Καλογρίτσας στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών». Οι εγγραφές μπορεί να έγιναν, αλλά η εταιρεία δεν πέρασε ποτέ το κατώφλι του Χρηματιστηρίου.

Αν ο εργολάβος με την κατασκευαστική εταιρεία που φούσκωνε και ξεφούσκωνε ανάλογα με τις (πολιτικές) συμβάσεις και τα πληθωρικά ανεκτέλεστα είχε προκάνει το φθινόπωρο του 2000, θα είχε βάλει στα ταμεία της πάνω από 18 δισ. δραχμές. Και τότε ποιος τον έπιανε τον σύντροφο…

Από το άδοξο χρηματιστηριακό εγχείρημα της οικογένειας Καλογρίτσα συγκρατώ στη μνήμη μου μια σημαντική σημείωση που είχαν επιβάλει οι εποπτικές και ελεγκτικές Αρχές του Χρηματιστηρίου και της κεφαλαιαγοράς να συμπεριληφθεί στις πρώτες σελίδες του ενημερωτικού δελτίου της έκδοσης. Το πρώτο μέρος της σημείωσης αφορούσε την έξω από κάθε πρόβλεψη αύξηση του κύκλου εργασιών, όπου από τα 800 και κάτι εκατομμύρια δραχμές της περιόδου 1996-1997 «πέταξε» στα 24 δισ. δραχμές και κάτι ψιλά της περιόδου 1999-2000. Και αυτό χάρη σε ένα έργο συνολικού (αρχικού) προϋπολογισμού 30 δισ. δρχ. που αφορούσε το Εφετείο Αθηνών στο σύμπλεγμα των κτιριακών εγκαταστάσεων του Δικαστικού Μεγάρου. Ετσι, φτιάχτηκε το ανεκτέλεστο υπόλοιπο της τάξης των 63 δισ. δρχ. στην μπάντα. Δύο χρόνια μετά, ο τζίρος της εισηγμένης μόλις και μετά βίας έφθανε, ξεπερνώντας ελαφρώς, τα 400.000 ευρώ…

Τον Σεπτέμβριο του 2002 η οικογένεια Καλογρίτσα κάνει ακόμη μία απόπειρα εισόδου στο Χρηματιστήριο, έστω και από το παράθυρο. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2002 αρκετά sites δημοσιεύουν την είδηση ότι «πλειοψηφικό πακέτο της τάξεως του 55,8% αποκτούν οι μέτοχοι της κατασκευαστικής Χ.Ι. Καλογρίτσας στη νέα Τεχνοδομή μετά την ολοκλήρωση των συγχωνεύσεων της δεύτερης με 8 τεχνικές εταιρείες». Μεταξύ των εταιρειών που συγχωνεύονται είναι και η εταιρεία ΜΕΔΟΥΣΑ (μετεξέλιξη της τεχνικής εταιρείας συμφερόντων της οικογένειας Τσίπρα). Λίγες ημέρες μετά την πρώτη ανακοίνωση, το πάρτι είχε λάβει τέλος. Οι βασικοί μέτοχοι του νέου σχήματος τα είχαν σπάσει και η συγχώνευση θα έμενε στα ρηχά (με 1-2 εταιρείες, μεταξύ των οποίων και η ΜΕΔΟΥΣΑ). Στη συνέχεια το ενδιαφέρον χάθηκε και η εταιρεία του Χρήστου Καλογρίτσα βρέθηκε στα αζήτητα, για να επανακάμψει μετά το 2015 όταν στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά και στην κυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς» βρέθηκαν παλιοί γνώριμοι.

Η κατασκευαστική Τοξότης. Μάλιστα, θυμήθηκα αυτή την ξεχασμένη λεπτομέρεια με τους φουσκωμένους τζίρους και τα ανεκτέλεστα υπόλοιπα όταν έμαθα εκ των υστέρων ότι μια εταιρεία διάδοχος της παλιάς οικογενειακής εταιρείας – η κατασκευαστική Τοξότης – κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια της κυβέρνησης Τσίπρα να αυξήσει με τρελούς ρυθμούς τον τζίρο της χάρη στις αναθέσεις μιας θυγατρικής της ΔΕΗ αλλά και να… καταβροχθίζει εκατοντάδες χιλιόμετρα στους νέους οδικούς άξονες έτσι για πλάκα…

Με τούτα και μ’ εκείνα φθάνουμε στον Σεπτέμβριο του 2016. Ο γιος Καλογρίτσας – χάρη και στα 3 εκατομμύρια ευρώ των πλούσιων Παλαιστινίων εκ Λιβάνου που ελέγχουν την πολυεθνική CCC, τα οποία περνούν από την Τράπεζα Αττικής ως έμβασμα από το εξωτερικό – έχει ανακηρυχθεί ως ένας εκ των τεσσάρων υπερθεματιστών για τις τηλεοπτικές άδειες που φέρουν την υπογραφή του Νίκου Παππά και αναμένει να πάρει στα χέρια την άδεια και να προχωρήσει το κανάλι που θα είναι μια νέα ΕΡΤ αποκλειστικής χρήσης από τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου.

Αλλά η οικογένεια Καλογρίτσα έμεινε και πάλι στα κρύα του λουτρού… Η στρόφιγγα που είχε ανοίξει και παραμείνει ανοικτή για προνομιακές χρηματοδοτήσεις από την Τράπεζα Αττικής έκλεισε και σφραγίστηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας είχε τελικά επιβάλει τις επιλογές του ως προς τα πρόσωπα που θα συγκροτούσαν τη νέα διοικητική ομάδα της τράπεζας. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2016 η αυλαία έκλεισε με πάταγο για τις προσδοκίες που είχε αναπτύξει το σύστημα που τροφοδοτούσε με δύναμη, ισχύ και επιρροή η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

 «Η σημερινή Εκτακτη Γενική Συνέλευση της Τράπεζας Αττικής θέτει τέρμα στο διοικητικό κενό και επιτρέπει στην τράπεζα να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον», αναφέρεται σε ανακοίνωση της Κεντρικής Τράπεζας. Η ανακοίνωση ακολουθούσε τις αποφάσεις της έκτακτης γενικής συνέλευσης των μετόχων της Τράπεζας Αττικής, με κορυφαία εξ αυτών την αλλαγή της διοίκησης και τη μεταφορά της πρώτης ευθύνης των διοικητικών πραγμάτων στον έμπειρο, μετριοπαθή Θεόδωρο Πανταλάκη, παλιό γνώριμο της αγοράς και πρόσωπο εμπιστοσύνης του Γιάννη Στουρνάρα.

Δάνεια 55 εκατ. ευρώ. Το διάστημα από 2-1-2015 έως 31-12-2015, ο Χρ. Καλογρίτσας μέσω των εταιρειών του πήρε από την Τράπεζα Αττικής δάνεια περίπου 55 εκατ. ευρώ. Το 2016, και συγκεκριμένα μέχρι και το τέλος του Ιουνίου του ίδιου έτους, πήρε ακόμη 22,6 εκατ. ευρώ. Από αυτά, τα 7,6 εκατ. ευρώ είχαν δοθεί από τον Ιανουάριο μέχρι τα τέλη Ιουνίου, ενώ στις 27 Ιουνίου δόθηκαν επιπλέον 15 εκατ. ευρώ σε δύο εταιρείες συμφερόντων του.

Από τους λογαριασμούς αυτών των εταιρειών ο Χρήστος Καλογρίτσας – που το εύρος των επαφών αλλά και των συνομιλητών του αρχίζει από υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Χρήστος Σπίρτζης και ο Νίκος Παππάς, και φτάνει στις κουμπαριές στον χώρο των media – φαίνεται να «τραβάει» μεγάλο μέρος των 15 εκατ. ευρώ, τα οποία και κατευθύνει στην εξυπηρέτηση αναγκών που προκύπτουν από τη συμμετοχή του στον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών που δεν ευδοκίμησε…