Ηταν οι πρώτοι μήνες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μιλάμε για σεζόν 1981-82. Μια εποχή που το ποτάμι του σοσιαλισμού ήθελε να διασκορπίσει τα φερτά υλικά της διανόησης σε όλη την Ελλάδα. Να «αναμορφώσει πνευματικά το πόπολο που πλάνταζε κάτω από την μπότα της δεξιάς υποκουλτούρας» (χρησιμοποιώ εκφράσεις στο πνεύμα της εποχής). Εμείς, στην πρώτη νιότη μας, με το ένα πόδι πατούσαμε στον Ροζέ Γκαροντί και στο «Φάντασμα της Ελευθερίας» του Μπουνιουέλ και με το άλλο στο τελευταίο LP της Ντόνα Σάμερ. Και τρέχαμε μεν στην «Αλκυονίδα» αλλά συγχρόνως σαρκάζαμε με εκείνο το διάχυτο «Κουλτούρα να φύγουμε».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή