Η στάση του Ερντογάν στο ζήτημα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και ο ενθουσιασμός με τον οποίο η απόφασή του έγινε δεκτή από τον τουρκικό λαό δείχνουν μια διάσταση του προβλήματος που δεν έγινε απόλυτα κατανοητή στη χώρα μας. Το ζήτημα δεν αφορά ευθέως τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι ένα καθαρό δείγμα της αλαζονικής επιθετικότητας του Ισλάμ απέναντι στον οπισθοχωρούντα χριστιανισμό. Οταν ο Μεχμέτ Β’ ο Πορθητής κατέλυσε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αναγνώριζε την ισχύ των θρησκευτικών / χριστιανικών πεποιθήσεων. Μετέτρεψε μεν την Αγία Σοφία σε τζαμί, όπως ήταν η καθιερωμένη συμπεριφορά των κατακτητών Οθωμανών, αλλά παραβίασε καθαρά τον ισλαμικό νόμο (Σαρία) δίνοντας στον Πατριάρχη μεγάλες δικαιοδοσίες και δικαιώματα ανεμπόδιστης λατρείας στους χριστιανούς υπηκόους του. Εφόσον η Κωνσταντινούπολη δεν παραδόθηκε αλλά κατελήφθη στρατιωτικά, σύμφωνα με τον ιερό νόμο και τις εντολές του Προφήτη, έπρεπε να κατασταλούν όλες οι ελευθερίες των αλλοθρήσκων και τα όποια συνακόλουθα δικαιώματά τους. Ο Μεχμέτ δεν ήταν άπιστος. Αναγνώριζε όμως τις ευαισθησίες των χριστιανών στη Δύση και φοβόταν τις αντιδράσεις τους αν προχωρούσε σε βιαιότερα μέτρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή