Στη δεκαετία του ’60, τα ασυνόδευτα προσφυγάκια του σήμερα – αυτά τα παιδιά που φυτρώνουν σαν χορταράκια σε καταυλισμούς, σε παραπήγματα και σε παγκάκια, έρμαια του κάθε δουλέμπορου και νταβατζή – ήταν τα «ορφανά της Βουλιαγμένης». Το Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης ιδρύθηκε το 1920 και στέγασε αρχικά τα ορφανά από την καταστροφή της Μικράς Ασίας κι ύστερα εκείνα που έχασαν τους γονείς τους στον πόλεμο του ’40.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή