Αυτό που θυμάμαι είναι ότι κάποια στιγμή, νωρίς το απόγευμα, βγήκα από το σπίτι μου και η φωτιά ήταν ήδη μέσα στην αυλή. Από εκεί και πέρα, προσπάθησα να πάρω την οικογένειά μου και να φύγω όσο ακόμα προλάβαινα. Η φωτιά με κυνηγούσε και ταυτόχρονα βρισκόταν μπροστά μου. Περνούσα μέσα από ένα τούνελ με φωτιά. Ολα αυτά στον δρόμο μπροστά στο σπίτι μου. Τα πάντα καιγόντουσαν. Το απέναντι οίκημα και ολόκληρο το τετράγωνο, τα πάντα. Με το παιδί στην αγκαλιά, τη γυναίκα και τη νύφη μου προχωρούσαμε σχεδόν στα τυφλά μέχρι που τελείως τυχαία συναντήσαμε έναν γείτονα, ο οποίος και αυτός προσπαθούσε να φύγει με το αυτοκίνητό του. Ο άνθρωπος μας έβαλε μέσα και πήγαμε στη θάλασσα, στον Ναυτικό Ομιλο, που είναι στην ευθεία από το σπίτι μας. Ετσι σωθήκαμε. Διαφορετικά θα είχε βρεθεί άλλη μία σορός με στάχτες. Πυροσβεστικό όχημα δεν υπήρχε πουθενά τριγύρω. Για πτητικά μέσα, ούτε λόγος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή