«Τα πειραγμένα»

Επαναφέρω στη μνήμη (διότι το έχω καταγράψει εδώ πριν από 20 χρόνια) ένα γεγονός που έκτοτε, τουλάχιστον για τον γράφοντα, αποδείχθηκε αξία «εντολής». Ηταν κάπου στο καλοκαίρι του 1960, απόφοιτος τότε του Ωδείου Αθηνών στην τάξη της υποκριτικής, με δασκάλους τον Ροντήρη και τον ιστορικό του θεάτρου Γιάννη Σιδέρη. Ο Ροντήρης ήταν μερακλής μεζεκλής, όπως έλεγε κι η γιαγιά μου, γι΄ αυτό κατά κανόνα, τα μεσημέρια που δεν πήγαινε σπίτι στη Γλυφάδα, τσιμπούσε μεζεδάκια στο αξέχαστο και ανεπανάληπτο ουζάδικο του «Απότσου», στην οδό Σταδίου, απέναντι από το Μετοχικό Ταμείο Ενόπλων Δυνάμεων, εκεί που σήμερα είναι η Αμερικάνικη Αγορά. Ποτέ δεν έτρωγε μόνος, συνήθως συντροφιά του ήταν ο μεγάλος σκηνογράφος Κλώνης και ο μέγας ενδυματολόγος Φωκάς, μόνιμοι για δεκαετίες συνεργάτες του. Συχνά ο δάσκαλος με έπαιρνε μαζί του για να μου δώσει εντολές και έτσι συμπλήρωνα κι εγώ το καρέ της ουζοποσίας.