Τελικά ακόμη και τα πιο παράξενα πράγματα φαίνεται πως έχουν έναν λόγο να γίνονται. Και στην προκειμένη περίπτωση; Η εμπειρία του Ολυμπιακού με τον τελικό – φάντασμα της Ριζούπολης. Προφανώς διδακτική. Οχι για όσα οι Ερυθρόλευκοι δεν ξέρουν. Αλλά για όσα δεν πρέπει να ξεχνούν. Το τοξικό περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και την τάξη πραγμάτων που κυριαρχεί στα «κέντρα αποφάσεων».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή