Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απολέσαι

Την ημέρα που εμείς συμπληρώναμε τα 46 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Τουρκίας συμπλήρωνε 18 χρόνια αδιάλειπτης κυριαρχίας του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, εκπληρώνοντας ένα μακρόχρονο όνειρο, όπως είπε, της προσευχής μέσα στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη. Ο εμβληματικός καθεδρικός ναός του έκτου αιώνα, που από το 1934 λειτουργούσε ως μουσείο και αποτελούσε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και σύμβολο της οικουμενικής συμφιλίωσης των λαών, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, φέτος στις 24 Ιουλίου ήταν τζαμί με συνοπτικές και πρόχειρες εργασίες για να εκπληρωθεί το «όνειρο» του πολυχρονεμένου στην τουρκική εξουσία προέδρου Ερντογάν. Ως άλλος Ηρόστρατος θέλησε να καταστρέψει ένα συμβολικό έργο για να μείνει στην Ιστορία. Να πάρει τη διεθνή ακτινοβολία και απήχηση ενός ανυπέρβλητου αρχιτεκτονικά οικοδομήματος και να βεβηλώσει τον ιστορικό ορθόδοξο χριστιανικό ναό κλέβοντας λίγη από τη δόξα του Μωάμεθ Β’ του Πορθητή. Αυτή η οπισθοδρόμηση ήθελε να ενώσει τον νεο-οθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό με το σουνιτικό Ισλάμ και τον εθνικισμό, μακριά από τις κοσμικές αντιλήψεις και την πολιτική κληρονομιά του Μουσταφά Κεμάλ, ώστε σε δύο χρόνια, που θα συμπληρωθεί ένας αιώνας από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο Ερντογάν να είναι, πια, ο νέος Ατατούρκ, δηλαδή πατέρας των Τούρκων. Ακριβώς όπως ο Ατατούρκ μετέτρεψε την Αγία Σοφία – 86 χρόνια πριν – από τέμενος σε Μουσείο, κάνοντας την κοσμική επανάσταση στη γειτονική μας χώρα, με τον ίδιο τρόπο ήθελε να κάνει τη δική του θρησκευτική επανάσταση, που είχε ξεκινήσει όταν διαφώνησε με τον πνευματικό του μέντορα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο και θεώρησε υποκινητή του αποτυχημένου πραξικοπήματος που έγινε στην Τουρκία τον Ιούλιο του 2016. Αυτό, άλλωστε, του εξασφάλισε έκτακτες εξουσίες και υπερεξουσίες, συνεχείς αυθαιρεσίες και ανελέητο πογκρόμ κάθε αντίθετης πολιτικής άποψης και φωνής, με πρόσχημα είτε την ανατροπή της δημοκρατίας είτε την τρομοκρατία. Εφτασε στο σημείο να παζαρεύει τον αμερικανό πάστορα Αντριου Μπράνσον με την έκδοση του Γκιουλέν και να ενισχύει το δίκτυο της Ντιγιανέτ (Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων) στο εξωτερικό, αλλά και τις εξουσίες του στο εσωτερικό με τον παραδοσιακό τρόπο των παρακολουθήσεων και καταγγελιών. Το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» έγραφε το 2017 ότι η Ντιγιανέτ ζήτησε από τις τουρκικές πρεσβείες και τα προξενεία σε 35 χώρες, όπως στη Μαυριτανία, στη Μογγολία, στη Νιγηρία και στην Αυστραλία, να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τους υποστηρικτές του Γκιουλέν. Στην ουσία, έστρωνε τον δρόμο για την αναβίωση του νεο-οθωμανικού μεγαλείου.