Επιτρέψτε μου έναν πρώτο προσωπικό τόνο. Μεγάλωσα από κοριτσάκι στα πανηγύρια. Είναι μέρος μιας συλλογικής ζωής και χωρίς αυτά με βεβαιότητα σας λέω πως δεν υπάρχει ένα μέρος του ελληνικού πολιτισμού. Θα προσέθετα πως είναι στοιχεία της ταυτότητάς μας. Τα σημερινά δε πανηγύρια, είναι σύγχρονες εστίες διασκέδασης. Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι: στο πανηγύρι συγκεντρώνονται μάξιμουμ 800 άτομα. Παράλληλα υπάρχουν μαζικότερες και μεγάλες εκδηλώσεις στα χωριά και τις κωμοπόλεις που είναι κάτι διαφορετικό. Σε αυτές βέβαια να σημειώσω πως συχνά, επειδή διοργανώνονται από τοπικούς συλλόγους συγκεντρώνονται χρήματα για έργα σε χωριά ή για βοήθεια σε ασθενείς συμπολίτες μας. Εδώ μιλάμε για ένα ανθρωπιστικό έργο που ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό. Παρ’ όλα αυτά το πανηγύρι είναι μια τελετουργία με ψητό κρέας, μπίρα, κρασί και χορό της κοινότητας. Και αυτό υπερασπιζόμαστε σήμερα. Το λέω γιατί όλες αυτές τις ημέρες βαλλόμαστε στα κοινωνικά δίκτυα και κατηγορούμαστε πως θέλουμε απλώς να δουλέψουμε και δεν βλέπουμε τον κίνδυνο της συνάθροισης. Θα ήθελα απλώς να επισημάνω πως θα πληγούν πολλοί κλάδοι εργασίας από την απαγόρευση. Θα ήθελα επίσης να θέσω ένα ερώτημα: για τα εισαγόμενα κρούσματα ποιος ευθύνεται; Εμείς; Μια απλή βόλτα σε παραλία να πάει κάποιος βλέπει εικόνες συνωστισμού. Δεν το λέω για να θίξω άλλους κλάδους. Δεν μου το επιτρέπει η πορεία μου. Θα ήθελα όμως να επιστήσω την προσοχή στους ιθύνοντες. Μαζί με μένα εργάζονται άλλοι 99 άνθρωποι. Αυτά είναι τα επαγγέλματα του πανηγυριού. Η κάβα, ο προμηθευτής, ο φωτιστής, ο ηλεκτρολόγος. Ας το σκεφτούν αυτό. Επίσης, αν όντως δεν μπορούμε να κάνουμε πανηγύρια να στηρίξουν οικονομικά τους κλάδους. Δεν μιλώ για μένα. Προσφάτως πάντως τραγούδησα στο Κιάτο σε συνεδριακό κέντρο χωρητικότητας 3.000 και βάλαμε 400 άτομα. Χόρεψαν με αποστάσεις και με σειρά. Πήγε μια χαρά. Ο Ελληνας είναι επινοητικός. Η νοοτροπία του «πονάει το πόδι μου, να κόψω το κεφάλι μου» είναι καταστροφική. Θα βρούμε τρόπο ασφαλή για όλους και από τον ιό να προστατευθούμε και τα πανηγύρια μας σε όλη την Ελλάδα να γίνουν. Αλλιώς αν δεν γίνουν να βρει η πολιτεία τρόπο να βοηθηθούν ένα σωρό κλάδοι. Είναι αναγκαίο και κρίσιμο αυτό. Εμείς εδώ είμαστε πάντως να συμβάλουμε και να μπούμε σε διάλογο για το θέμα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ