Μία διαχρονική παθογένεια του συστήματος χάραξης εξωτερικής πολιτικής ήταν η απουσία θεσμών και η κομματικοποίηση ακόμη και αυτού του ευαίσθητου τομέα, ο οποίος θα έπρεπε να ταυτίζεται με την εθνική συνεννόηση, τη σύμπνοια και τη συνεργασία. Ενάντια στη συγκεκριμένη πρακτική, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε βήματα, με στόχο την αξιοποίηση των κορυφαίων επιστημόνων προς όφελος του εθνικού συμφέροντος, μέσω νομοθετικής πρωτοβουλίας το 2017 για την ίδρυση του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού και την ανασύσταση του Επιστημονικού Συμβουλίου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή