Συνέβη, όπως έχει συμβεί ξανά: Η Τουρκία ανακοινώνει έρευνες για υδρογονάνθρακες σε μια θαλάσσια περιοχή, επί της οποίας η Ελλάδα θεωρεί ότι έχει κυριαρχικά δικαιώματα. Ο ελληνικός στόλος κινητοποιείται για να εμποδίσει τα τουρκικά πλοία, οι δύο χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες, με το δάχτυλο στη σκανδάλη, για κάποιες ώρες ή ημέρες, έως ότου μια ξένη δύναμη – η Ουάσιγκτον στο παρελθόν, το Βερολίνο αυτή τη φορά – παρεμβαίνει για να εκτονώσει την κρίση. Οι έρευνες αναστέλλονται προσωρινά, τα πλοία επιστρέφουν στον ναύσταθμο, ένα μορατόριουμ αναγγέλλεται προκειμένου να λυθεί η διαφορά ειρηνικά, με διάλογο. Και, στο μεταξύ, τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων – πραγματικά και φαντασιακά – συνεχίζουν ανενόχλητα τον αιώνιο ύπνο τους, στον βυθό της θάλασσας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή