Μια θητεία στο τραγικό είδος

Η μεγάλη ελληνίδα τραγωδός Ασπασία Παπαθανασίου, που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο μήνα πλήρης ημερών, μετά την αυτοεξορία της στο Λονδίνο, λόγω της δικτατορίας, όταν επανήλθε, τόλμησε δύο καλλιτεχνικές δράσεις πρωτόφαντες για τη χώρα μας και την εποχή μας. Ιδρυσε το «Κέντρο Ερευνας και Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος – ΔΕΣΜΟΙ», όπου, εν είδει μεταπτυχιακού και ειδίκευσης, φοίτησαν ηθοποιοί με βιογραφικό στη σκηνή που επιθυμούσαν να ειδικευτούν στο ιδιαίτερο τελείως, σε σχέση με το ευρωπαϊκό, δραματικό είδος, στον τρόπο και στην τεχνική Δασκάλα μου η Παπαθανασίου, και οι δύο μαθητές του Ροντήρη, μου έκανε την τιμή να εκλεγώ Πρόεδρος του «Κέντρου», εκείνη Διευθύνουσα Σύμβουλος, ενώ την ίδια εποχή είχε ιδρύσει και τον μη κερδοσκοπικό θίασο «Δεσμοί». Είναι η πρώτη και επιτυχής αποκέντρωση του θεάτρου, αφού ο συγκεκριμένος θίασος έπαιζε πρώτα «Ηλέκτρα» στα αρχαία θέατρα, σε γήπεδα, σε πλατείες, σε παραλίες, από την Αλεξανδρούπολη έως τη Λακωνία, τραγωδία με πρότυπο και τεχνική του πρωτοπόρου δασκάλου μας Δημήτρη Ροντήρη.