Οι αριθμοί μιλάνε και τα ψέματα τελείωσαν. Η αύξηση των κρουσμάτων είναι πλέον καταγεγραμμένο γεγονός και η προέλευσή τους δείχνει ότι δεν πρόκειται μόνο για αποτέλεσμα του ανοίγματος των συνόρων αλλά και για συνέπεια της χαλαρότητας που επικράτησε μετά την άρση των αυστηρών μέτρων.

Κι αυτό διότι τα μέτρα αυτά, το lockdown και οι απαγορεύσεις, ενώ ήταν ευεργετικά και μας επέτρεψαν να περάσουμε το πρώτο κύμα της πανδημίας με λιγότερες απώλειες από άλλες χώρες, μάλλον δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν παιδευτικά για το κοινωνικό σύνολο. Κάποιοι συνηθίσαμε να ζούμε με τον κίνδυνο, άλλοι αποφάσισαν ότι δεν τους αφορά ο ιός χωρίς να τους ενδιαφέρει αν θα τον μεταδώσουν σε συμπολίτες τους, ενώ μερικοί δυστυχώς έχουν ήδη πεισθεί από συνωμοσιολογικές θεωρίες.

Δεν είναι ώρα να μαλώσουμε μεταξύ μας αλλά είναι, οπωσδήποτε πια, ώρα να σοβαρευτούμε. Διότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας είναι στην πόρτα μας, αλλά αυτή τη φορά δεν θα υπάρχει ούτε lockdown, ούτε έξοδος με γραπτή άδεια και SMS. Θα υπάρχει η πολιτεία, ως οφείλει, αλλά όχι σε ρόλο αυστηρού μπαμπά. Θα πρέπει εμείς οι πολίτες να κάνουμε τα αυτονόητα, να φοράμε τη μάσκα μας σωστά, να πλένουμε τα χέρια μας, να τηρούμε αποστάσεις και να αποφεύγουμε περιττά αγγίγματα και χειραψίες.

Να θυμόμαστε ότι σε αυτή την πρωτοφανή κρίση, που θα γραφτεί στην Iστορία για τις επόμενες γενιές, ο καθένας μας ατομικά καλείται να υπερασπιστεί την επιβίωσή μας και την κοινωνική συνοχή και όλοι μαζί να συνδημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τη γρηγορότερη ανάκαμψή μας.