Εμμονές στην ψυχανάλυση

Στον Γράμμο παίχτηκε η τελευταία πράξη του αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Υστερα υπήρξαν οι απίστευτες διώξεις των ηττημένων. Από τότε η χώρα πασχίζει να γυρίσει σελίδα. Με μεγάλο ζόρι. Στον δημόσιο βίο οι κάθετες αντιπαραθέσεις και η απουσία συναινέσεων σημάδεψαν τον τόπο. Η μεταπολίτευση άλλαξε την πορεία. Με δυσκολίες και αντιφάσεις. Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνει ένα camping και πολιτικές εκδηλώσεις στον Γράμμο. Εντάξει θα πει κάνεις. Νεολαία  είναι. Θέλουν να παραμυθιαστούν από το άρωμα της εποχής του ΔΣΕ. Αυτοί, οι άλλοι όμως, τα έμπειρα στελέχη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν την ικανότητα για μια πειστική κουβέντα στα νέα παιδιά ώστε να το ξανασκεφτούν; Πόσο μυαλό χρειάζεται για να αντιληφθεί κάποιος ότι η ουσία είναι να ασχοληθούμε με το Σήμερα και το Αύριο. Να απομακρυνθούμε από τα αρνητικά συμφραζόμενα του παρελθόντος. Η αξία είναι να αρνηθούμε αυτήν τη δραματική αντίληψη της ελληνικής διαίρεσης που διέλυσε τον τόπο και χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Για αυτήν την τραγωδία, ευθύνες έχει και η «δική» μας πλευρά. Δεν ήταν τόσο αθώα τα πράγματα. Οσοι ενταχθήκαμε στα νιάτα μας στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Αριστερά είχαμε την τύχη να ακούμε τους πρωταγωνιστές της δρακογενιάς – αυτούς δηλαδή που πήραν τα όπλα – να μας αποτρέπουν από την υπόμνηση της σκοτεινής ιστορίας του Εμφυλίου. Ακόμα και τότε που ήταν ένδοξες οι κόκκινες σημαίες. Να μας αποτρέπουν από τις σχετικές πολιτικές και συναισθηματικές ταυτίσεις.