Ο Νίκος Κοτζιάς είναι γνωστός για το λυρικό ιδίωμα της ποιήσεώς του – παρεμπιπτόντως, τον ξέρουμε και ως υπουργό Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Τσίπρα, αλλά αυτό ας κάνουμε προσπάθεια να το ξεχάσουμε. Στο παρελθόν έχω παραθέσει ένδοξους στίχους του, που συνδυάζουν λυρισμό, έρωτα και επανάσταση. οπως: «Οι εργάτες του Τσε στα ζαχαροκάλαμα της Αβάνας / Το πλάνο τους να γλυκάνουν θέλανε / Και εγώ χωμένος / βαθιά μέσα σου / Ζάχαρη που λιώνει έγινα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή