Οι εικόνες από την Εύβοια είναι συγκλονιστικές. Και οι σκέψεις όλων μας είναι χωρίς αμφιβολία σε αυτούς που δεν τα κατάφεραν, όπως είπε ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας. Επειδή όμως με τις σκέψεις δεν επιστρέφουν οι άνθρωποι στη ζωή, ούτε αποκαθίστανται οι ζημιές, θα πρέπει επιτέλους, και επειγόντως, να ερευνηθεί πώς πρέπει να οχυρωθούν οι πόλεις, τι πολεοδομικές επεμβάσεις να γίνουν, τι υποδομές να δημιουργηθούν και πώς να αξιοποιηθεί η σύγχρονη τεχνολογία, ώστε να μη θρηνούμε θύματα με την παραμικρή καταιγίδα.

Είναι αλήθεια πως όταν ένα φαινόμενο σημειώνεται τη νύχτα, η αντιμετώπισή του καθίσταται πιο δύσκολη. Είναι επίσης αλήθεια πως, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, τα ακραία φαινόμενα θα είναι όλο και πιο συχνά: πέρυσι τέτοιες μέρες η Εύβοια καιγόταν, φέτος πλημμύρισε. Αυτό όμως καθιστά ακόμη μεγαλύτερη την ευθύνη του κράτους απέναντι στις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων, των πιο αδύναμων και των πιο δυσκίνητων.

Οπως συμβαίνει βέβαια και με τον κορωνοϊό, αποφασιστικής σημασίας είναι και η ατομική ευθύνη. Το κράτος δεν μπορεί να βρίσκεται παντού. Και αν οι φυσικές καταστροφές δεν είναι δυνατόν να αποτραπούν, μπορεί τουλάχιστον οι συνέπειές τους να μετριαστούν με την προληπτική δράση των κατοίκων στις γειτονιές τους. Αυτό απαιτεί εκπαίδευση, εγρήγορση, προετοιμασία και συνεργασία.

Το Μάτι και η καταστροφική διαχείρισή του σημάδεψαν ανεξίτηλα τη σύγχρονη Ιστορία μας. Και το σύνθημα «Ποτέ ξανά!» αποτελεί εθνική δέσμευση.