Η πανδημία του COVID-19 αποτελεί μια οριακή κατάσταση όχι μόνο για τα θέματα της υγείας, της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά και για τον επανακαθορισμό των ανθρωπίνων σχέσεων, αφού κατέρριψε κάθε μύθο για αυτοπεποίθηση του ανθρώπου με βάση τις δυνατότητές του και επικαιροποίησε τη σημασία και την αναγκαιότητα του συνανθρώπου ακόμη και για το κατεξοχήν ζωτικό αγαθό που είναι η υγεία. Ολοι θεωρούσαμε μέχρι τη στιγμή εμφάνισης της πανδημίας ότι η υγεία ήταν ένα άθλημα και μια κατάσταση κέρδους ατομικού. Η πανδημία όμως προσδιόρισε ότι το δικαίωμα ακόμη και για τη ζωή και τη διατήρησή της δεν είναι απλά ένα κεκτημένο το οποίο εξαρτάται μόνο από την ατομική μας ευθύνη, ούτε ότι καταξιώνεται σε σχέση προς τον εαυτό μας, αλλά επιτυγχάνεται σε αναφορά προς τον άλλον. Ο αγώνας απέναντι στο ενδημικό φαινόμενο του ιού δεν είναι πλέον τι κερδίζουμε εμείς οι ίδιοι ατομικά, αλλά ποιο είναι το γενικότερο κοινωνικό όφελος, το οποίο επιτυγχάνεται μέσα από μια συγκεκριμένη στάση ζωής του καθενός μας και σε αναφορά προς το γενικότερο κοινωνικό όφελος και συμφέρον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή