Η συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους στην Ανατολική Μεσόγειο συνιστά επαναφορά της λογικής (έναντι του παράλογου και «γεωγραφικά σουρεαλιστικού» τουρκολιβυκού Συμφώνου) και κυρίως ισχυρό δείγμα αποκατάστασης της έννομης τάξης υποδεικνύοντας ότι ο τρόπος οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών είναι δυνατός μόνον σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου μεταξύ αντικείμενων ή παρακείμενων κρατών και όχι μεταξύ κρατών χωρίς φυσική γειτνίαση. Με τον τρόπο αυτόν η Ελλάδα απέδειξε την πραγματική της πίστη – και όχι την ευκαιριακή επίκληση – στις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου ως της καταλληλότερης μεθόδου διαχείρισης των διαφορών της με άλλα κράτη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή