«Τούτη η εποχή του εμφυλίου σπαραγμού δεν είναι εποχή για ποίηση κι άλλα παρόμοια: σαν πάει κάτι να γραφεί είναι ως αν να γράφονταν από την άλλη μεριά αγγελτηρίων θανάτου», έγραφε το 1948  ο Νίκος Εγγονόπουλος. Και ο Τάκης Σινόπουλος, δεκαετίες αργότερα συνόψισε τον απόηχο του Εμφυλίου: «Είδα την πλάτη που τη σημαδεύει το ντουφέκι, είδα σαράντα χρόνια ματωμένο το πουκάμισο. Τι να ξεκαθαρίσω; Τι να αποκριθώ; Υπάρχει ένα φαρμάκι μέσα μου, που δεν εξαγοράζεται με τίποτε. Ή ας πούμε ένα προσκύνημα στη φοβερή ιστορία». Ο Σινόπουλος, που πήρε μέρος στον Εμφύλιο ως στρατιωτικός γιατρός ήταν από τους λίγους που τον βίωσαν ως καθολική ήττα και ως αμφίπλευρη τραγωδία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή