Υπάρχει η δίψα για ζωή – για ξεκούραση, για διασκέδαση, για ανθρωπιά – κι υπάρχει κι η δίψα για λιγότερα απτά πράγματα: αξιοπρέπεια, αλλαγή προς το καλύτερο, ελευθερία. Αυτό το ιδιαίτερο καλοκαίρι είχε κι από τα δύο είδη. Το πρώτο μάς φάνηκε εν ανεπαρκεία λόγω της πανδημίας και των περιορισμών που επιβάλλονται για να την αντιμετωπίσουμε. Το δεύτερο, πιο σπάνιο και πολύτιμο, εμφανίστηκε πρόσφατα σε μια χώρα, τη Λευκορωσία, που λίγοι γνωρίζουν και για την οποία λίγοι ενδιαφέρονται. Κι έχει, ωστόσο, οικουμενική διάσταση, καθώς αυτή η δίψα υπάρχει διαρκώς και παντού, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ακόμα (ιδίως) και σε μια εποχή σαν τη σημερινή: δίψα δημοκρατίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή