Eίχαμε προειδοποιηθεί από τον Απρίλιο: οι μισοί από τους ανθρώπους που πέθαιναν από τον κορωνοϊό στην Ευρώπη έμεναν σε γηροκομεία. «Πρόκειται για μια αδιανόητη ανθρώπινη τραγωδία» είχε πει ο περιφερειακός διευθυντής του ΠΟΥ για την Ευρώπη.

Δεν πρέπει να αφήσουμε να σημειωθεί μια ανάλογη τραγωδία και στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, με την αμέλεια ή την ανεμελιά μας, με την άγνοια ή την αδιαφορία μας, να πληρώσει κι εδώ η τρίτη ηλικία έναν τέτοιο φόρο αίματος. Δεν πρέπει να χτυπήσει κι εμάς το σύνδρομο της Ιταλίας.

Εξι άνθρωποι έχουν ήδη πεθάνει από τη διασπορά του ιού σε γηροκομείο της Βόρειας Ελλάδας, ενώ συναγερμός σήμανε χθες στις υγειονομικές αρχές της Θεσσαλονίκης μετά την επιβεβαίωση δεκάδων ακόμη κρουσμάτων σε άλλη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων. Αν δεν ληφθούν επειγόντως μέτρα, οι μονάδες αυτές θα εξελιχθούν σε υγειονομική βόμβα. Και για όσους φιλοξενούνται εκεί, που είναι συνήθως ανήμποροι, τα μέτρα δεν περιορίζονται στην τήρηση φυσικής απόστασης και τη χρήση μάσκας. Πρέπει να ελέγχονται αυστηρά οι μετακινήσεις και οι επαφές τόσο των ίδιων όσο και εκείνων που τους φροντίζουν.

Κάποιοι έχουν κουραστεί από τη διαρκή ενασχόληση με τον κορωνοϊό. Κάποιοι άλλοι εξακολουθούν να μην πιστεύουν στην καταστροφική του δράση. Δεν επιτρέπεται όμως ούτε η κόπωση ούτε η δυσπιστία. Οπως δεν επιτρέπεται και οποιαδήποτε χαλάρωση. Η Ελλάδα πρέπει να βγει από αυτή τη μάχη όρθια. Το χρωστάμε στους νέους μας, το χρωστάμε – κυρίως – στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.