«Η ομάδα των ονείρων μου»

Τις πύλες της αιωνιότητας στο ποδόσφαιρο δεν τις ανοίγουν τα τρόπαια αλλά οι στιγμές του. Το φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος με τη Γαλλία που αψήφησε τους νόμους της φυσικής. Η κούρσα του braveheart Μαραντόνα που κατατρόπωσε τους εχθρούς των Φόκλαντς, ο βγαλμένος ώμος του Μπεκενμπάουερ, ο πανηγυρισμός του Πελέ πηδώντας στον Θεό. Μια τέτοια στιγμή που χάρισε την αθανασία στον πρωταγωνιστή της Ρόναλντ Κούμαν ήταν το γκολ που πέτυχε στις 20 Μαΐου 1992 στο παλιό Γουέμπλεϊ με το οποίο έσπασε την κατάρα της Μπαρτσελόνα χαρίζοντάς της το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της. Το κατάξανθο μαλλί, τα δυνατά πόδια που έμοιαζαν με πυλώνες ανακτόρων και τα πολλά γκολ για τα δεδομένα της θέσης που αγωνιζόταν (κεντρικός αμυντικός) έχουν αφήσει ανεξίτηλη την εικόνα του στα μάτια των φίλων των Μπλαουγκράνα, και όχι μόνο. Ο Κούμαν ήταν μέλος της χρυσής ομάδας της Μπάρτσα, της Ντριμ Τιμ του Γιόχαν Κρόιφ, των τεσσάρων συνεχόμενων τίτλων στην Ισπανία. Ηταν αυτές οι λεπτομέρειες στο βιογραφικό του που τον έκαναν αποδεκτό από τον κόσμο της Μπαρτσελόνα σε σχέση με τον Μαουρίσιο Ποτσετίνο με τον οποίο φέρεται να είχε έρθει σε προφορική συμφωνία ο πρόεδρος του συλλόγου Ζόζεπ Μαρία Μπαρτομέου πριν ακόμα από την ιστορική συντριβή στη Λισαβόνα. Στη διάρκεια της σπουδαίας ποδοσφαιρικής του καριέρας ο Κούμαν έχει περάσει και από τις «τρεις αδερφές» της Ολλανδίας – Αγιαξ, Αϊντχόβεν, Φέγενορντ.