Ενας μακαρίτης ιδιοκτήτης ΕΒΓΑ διάβαζε την επομένη της δημοσιοποίησής της τη διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου και με ρώτησε αν την είχα διαβάσει. Ηταν καταφανώς γοητευμένος, αν και εκ των υστέρων κατάλαβα πως γοητευόταν περισσότερο από τον Ανδρέα Παπανδρέου, από ό,τι από τα κείμενα. Δεν θυμάμαι τώρα τι ακριβώς του απάντησα, όμως το κείμενο αυτό ήταν δυνατό και άσκησε πάνω μου επιρροή. Ημουν μέλος της Αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ στον τελευταίο χρόνο της δικτατορίας. Οργανώθηκα το 1973 στη Θεσσαλονίκη, μετά την εκεί κατάληψη του Πολυτεχνείου, στην οποία βέβαια ήμουν παρών, και προσχώρησα αυτομάτως στην Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Κίνηση, συνεπώς η διακήρυξη με επηρέασε ως αριστερό νεαρό πολίτη. Οταν αργότερα εγκατέλειψα την κομμουνιστική Αριστερά και ασπάστηκα τη σοσιαλδημοκρατία και τα προτάγματα της εκσυγχρονιστικής ελληνικής Κεντροαριστεράς και οργανώθηκα στο ΠΑΣΟΚ, η 3η Σεπτέμβρη αποτέλεσε το καταστατικό κείμενο και της δικής μου πολιτικής συμμετοχής. Είχα, όμως, αρχίσει να καταλαβαίνω την ιστορικότητα, όχι απλώς την ιστορία, των εννοιών, των διακηρύξεων, των πολιτικών προταγμάτων. Ετσι δεν επιχειρούσα να περάσω από έλεγχο τις διατυπώσεις του κειμένου, αλλά να μείνω στα μηνύματά του. Αυτό προτείνω και σήμερα σε κάθε αναγνώστη του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή