«Για μας το ματς με την Αγγλία ήταν σαν τελικός. Γιατί ήταν σαν να νικούσαμε πάνω απ’ όλα μια χώρα και όχι μια ποδοσφαιρική ομάδα. Αν και πριν από τον αγώνα λέγαμε ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο στα Φόκλαντ, εντούτοις γνωρίζαμε πως είχαν σκοτωθεί πολλοί συμπατριώτες μας εκεί, τους είχαν σκοτώσει σαν να ήταν κουνέλια… Και το ματς ήταν η ρεβάνς μας… ήταν σαν να παίρναμε κάτι από τα Φόκλαντ. Υπερασπιζόμασταν τη σημαία μας, τα νεκρά παιδιά, τους επιζώντες».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή