Η Ελλάδα (κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις) και βεβαίως η Κύπρος σταθερά ζητούν από την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) να επιβάλει αυστηρές κυρώσεις στην Τουρκία για την παραβατική, επιθετική συμπεριφορά της. Η Ενωση επέβαλε κάποιες πλην όμως περιορισμένης εμβέλειας κυρώσεις, οι οποίες δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως. Τώρα όμως, αν και έχει δεσμευθεί να ετοιμάσει έναν νέο κατάλογο κυρώσεων, η ΕΕ εμφανίζεται εξόχως διστακτική έως αρνητική στο να επιβάλει «κυρώσεις που θα δαγκώνουν», θα έχουν κάποια πραγματική επίπτωση κυρίως στην οικονομία της Τουρκίας. Και αρκετοί στην Αθήνα και τη Λευκωσία αγανακτούν: πώς είναι δυνατόν η Ενωση να λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Στη μεν Λευκορωσία να επιβάλλει άμεσα αυστηρές κυρώσεις για την παραβίαση του κράτους δικαίου, ατομικών δικαιωμάτων, χρήση βίας ενάντια σε διαδηλωτές για την αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος (9ης Αυγούστου) και στην Τουρκία, η οποία διαπράττει όλα σχεδόν τα παραπάνω αμαρτήματα και επιπλέον παραβιάζει τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, να το αρνείται; Το ερώτημα είναι εύλογο, αλλά έχει όμως και απάντηση. Η Ενωση εκτιμά ότι στην περίπτωση της Λευκορωσίας οι κυρώσεις, πέραν της ηθικής τους σημασίας, μπορούν να αποδώσουν κάτι. Ενώ στην περίπτωση της Τουρκίας η εκτίμηση είναι ακριβώς η αντίθετη. Οι κυρώσεις δεν θα αποδώσουν τα προσδοκώμενα. Ισως μάλιστα φέρουν και τα αντίθετα αποτελέσματα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ