Μπαλαφάρες

Θα μπορούσε κανείς να αφήσει τους ακροατές στην ησυχία τους και τον τραγουδιστή στον εαυτό του. Στο ανοξείδωτο καταφύγιο της προσωπικής άποψης. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ο Λεωνίδας Μπαλάφας – ή κάποιος «έντεχνος» συνοδοιπόρος – συντονίζεται με το κύμα οργής. Οι θαυμαστές της ακατέργαστης στιχουργικής θα θυμούνται το βιντεοκλίπ «Να σταθώ στα πόδια μου» του 2015. Εκεί όπου ένας αμίλητος Κρητικός, χαρακωμένος απ’ τα πάθια και τους καημούς του κόσμου, παρακολουθεί σύννους στην τηλεόραση τον φαφλατά πολιτευτή και ξεσπάει σε έναν τιμωρητικό χορό. Οι μπότες χτυπούν τη γη, τα κρασοπότηρα πέφτουν απ’ τα τραπέζια, βροντά κι αστράφτει ο ουρανός και σείετ’ ο απάνω κόσμος. Με τα πολλά, η συμπαντική τάξη επανέρχεται όταν ο Λ. Μπαλάφας και ο συνδημιουργός του τραγουδιού Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης προφέρουν την τελευταία συλλαβή από το άσμα ηρωικό και πένθιμο για τα Μνημόνια που μας βρήκαν: «Μες στον κόσμο μεγαλώνω τον άπονο / ποιος στ’ αλήθεια παίρνει αυτό που του αξίζει / δεν το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο / γιατί η ρόδα δε γυρίζει». Ας το πούμε συνειδησιακή ροή μετά ρακής για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας.