Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, τον καιρό που ήταν ακόμη Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού και αφού είχε ολοκληρώσει την περίφημη «μελέτη» του επί δικτατορίας ως γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και δεξί χέρι του εγκάθετου της χούντας Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, μεταξύ των πολλών άλλων  δραστηριοτήτων του διατηρούσε και μια ραδιοφωνική εκπομπή υπό τον τίτλο: «Οπισθεν ολοταχώς». Το… προοδευτικό περιεχόμενό της τεκμαίρεται ευθέως από τον τίτλο, αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο φιλόδοξος Μητροπολίτης, που δεν ήταν άμοιρος παιδείας (τουναντίον), είχε κατανοήσει ήδη μια βασική αλήθεια: το έθνος που δεν παράγει μέλλον, αναλίσκει παρελθόν. Τρώει από τα έτοιμα, με άλλα λόγια. Εν προκειμένω: τρώει τις σάρκες του. Η Ελλάδα, μια από τις μεγαλύτερες καταναλώτριες παρελθόντος στην Ευρώπη, αποφασίζει κατά καιρούς να βγάλει τα ματάκια της με τα χεράκια της επαναλαμβάνοντας την τόσο προσφιλή όσο και κοντόφθαλμη τακτική της: ξύνοντας και ξαναξύνοντας τις πληγές της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή