Για πολλά χρόνια, στον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα έχει υπάρξει ένας ιδιαίτερος τρόπος προσέγγισης των καταλήψεων. Σε γενικές γραμμές, παρουσιάζονται συνολικά ως χώροι έκφρασης κοινωνικών κινημάτων, κυρίως νεανικών, και εναλλακτικών δράσεων. Δεν είναι τυχαίο πως σε αρκετές περιπτώσεις, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, έχουν προσεγγίσει με τον ίδιο τρόπο τις καταλήψεις, ως χώρους ανάπτυξης ανατρεπτικών ιδεών και αντίστασης στην εξουσία. Σε μεγάλο βαθμό αυτός ο ιδιότυπος θαυμασμός για τις καταλήψεις συνδέεται με την αντίσταση στη Χούντα των Συνταγματαρχών, αλλά και με τον Γαλλικό Μάη. Στην Ελλάδα οι καταλήψεις εμφανίζονται συχνά στην πολιτική επικαιρότητα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων είναι ένα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιούνται για την έκφραση της αντίδρασης σε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις (ιστορικά στην Ελλάδα έχουμε δει διάφορες εκδοχές του κινήματος των καταλήψεων).
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ