Αν μείνουμε στις επίσημες δηλώσεις, τα πράγματα είναι απλά: με έναν άνθρωπο που μας χαρακτηρίζει «ψευτοτραμπούκους» και μας καλεί να φύγουμε από τη μέση, δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Μόνο να ετοιμαστούμε για την αναπόφευκτη σύγκρουση. Στην πολιτική όμως, όπως άλλωστε και στη ζωή, δεν έχει τόσο σημασία τι λες όσο τι κάνεις. Εμείς μπορεί να λέμε ότι δεν συζητάμε υπό το κράτος των απειλών, οι Τούρκοι μπορεί να λένε ότι δεν συζητούν με προαπαιτούμενα, αυτό που μετράει όμως είναι κατά πόσον παράλληλα με αυτούς τους μονολόγους κινούνται κάποιες υπόγειες, άτυπες, αλλά ουσιαστικές διαδικασίες προσέγγισης. Ετσι λειτουργούσε πάντα η διπλωματία. Ετσι πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί, ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν μάταια. Κάποιος όμως πρέπει να παίρνει πάντα την πρωτοβουλία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή