Ενας μικρού μεγέθους πίνακας που απεικονίζει το πορτρέτο ενός κουρασμένου, μελαγχολικού ηλικωμένου άνδρα, ξεχασμένος στο υπόγειο ενός μουσείου, χαρακτηρισμένος ως πλαστός, αποκαλύπτεται πως στη χειρότερη περίπτωση έχει «γεννηθεί» στο εργαστήριο του Ρέμπραντ και στην καλύτερη να είναι δική του δημιουργία. Το μουσείο Ασμόλιαν στην Οξφόρδη παρουσιάζει το «Κεφάλι γενειοφόρου άνδρα» – έργο που φιλοτεχνήθηκε περί το 1630, το οποίο και κληροδοτήθηκε στο μουσείο το 1951 ως έργο του Ρέμπραντ – ως την 1η Νοεμβρίου σε έκθεση του μουσείου με νεανικά έργα του σπουδαίου ολλανδού ζωγράφου. Το 1981 το πορτρέτο απορρίφθηκε από την κορυφαία Αρχή στον κόσμο, που έχει ουσιαστικά τον τελευταίο λόγο για τις αποδόσεις έργων στον συγκεκριμένο ζωγράφο. «Είδαν τη σάρκα και αποφάσισαν ότι δεν ήταν έργο του Ρέμπραντ» δήλωσε η επιμελήτρια του Ασμόλιαν, Αν Βαν Καμπ. «Θεώρησαν ότι επρόκειτο για δημιουργία κάποιου που μιμήθηκε το ύφος του Ρέμπραντ, ενώ ο καλλιτέχνης δεν βρισκόταν πλέον εν ζωή». Την ανατροπή έκανε ένας από τους κορυφαίους στη δεντροχρονολόγηση παγκοσμίως, ο Πίτερ Κλάιν, ο οποίος διαπίστωσε ότι το ξύλο πάνω στο οποίο έχει ζωγραφιστεί το επίμαχο πορτρέτο προέρχεται από το ίδιο δέντρο – βελανιδιά – που έχει ζωγραφιστεί και η «Ανδρομέδα» του Ρέμπραντ (έργο επίσης που χρονολογείται περί το 1630) και εκτιμάται ότι υλοτομήθηκε μεταξύ των ετών 1618 και 1628. Περαιτέρω έρευνες θα δείξουν αν εντοπίζεται και το χέρι του Ρέμπραντ πάνω στο έργο.