Προς το τέλος της ζωής του, ο Λούσιαν Φρόιντ παρευρέθηκε στο πάρτι των 80ών γενεθλίων ενός φίλου του, όταν ένα νεαρό κορίτσι θέλησε να τον αγγίξει. «Δεν είμαι αντικείμενο» διαμαρτυρήθηκε και της απαγόρευσε να τον πλησιάσει. Το κορίτσι δεν αποκλείεται και να τον πέρασε κατά λάθος για ένα από τα πορτρέτα του, καθώς για δεκαετίες ήταν αξεπέραστος στον τρόπο που απέδιδε το ανθρώπινο σώμα στον καμβά, δημιουργώντας στον θεατή την ψευδαίσθηση ότι επρόκειτο για αληθινή σάρκα. Στην αυτοπροσωπογραφία του του 1985 «Reflection» άλλωστε είχε ειπωθεί ότι το πρόσωπό του έμοιαζε έτοιμο να βγει έξω από το τελάρο και να αγγίξει όποιον το παρατηρούσε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ