Καλοκαίρι με τα όλα του. Αφόρητη ζέστη και ο κόσμος όπου φύγει φύγει. Ο κορωνοïός μας αποτρέλανε. Τα περισσότερα σπίτια με κλειστά τα παραθυρόφυλλα και μόνο τα κελαηδήματα των πουλιών σου θυμίζουν ότι και αυτά υπάρχουν, ζουν και μας διασκεδάζουν. Οσα έχουν απομείνει. Αφού τους καταλάβαμε τον ζωτικό τους χώρο. Προσπαθούν να βρουν κάποιο σκιερό μέρος στα μπαλκόνια. Παρατήρησα ότι δύο απ’ αυτά είχαν εντοπίσει έναν ελάχιστο χώρο πίσω από μια γλάστρα. Κρατούσαν στο στόμα τους ένα κλαράκι. Πήγαιναν στον μικρό χώρο που είχαν επιλέξει και τοποθετούσαν κάτω. Αραγε να έχουν γεννήσει κανένα μικρό ή να ετοιμάζονται; Αυτό συνεχίστηκε για τρεις μέρες. Ερχονταν, τοποθετούσαν τα κλαράκια και έφευγαν. Οπως έφευγα και εγώ. Χωρίς να ξέρω τι απέγινε με τη φωλιά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή