Τον Σωκράτη Μάλαμα «σαν να ήταν σε μπουάτ»

Να πώς μπλέκουν οι ιστορίες των ανθρώπων που έχουν ζωές αλλιώτικες και οι στιγμές τους σμίγουν σε μια συναυλία. «Ημουν σε ένα τραπέζι και ακούω κάποιον να ρωτάει τον διπλανό του: “Είσαι ευτυχισμένος;”. Αυτή η ερώτηση μοιάζει με την άλλη που ακούμε: “πιστεύεις στον Θεό;”. Είναι παιδαριώδης. Θυμήθηκα κάτι όμως που διάβασα: “Η πίστη είναι ένα πουλί που αισθάνεται το φως ενώ η αυγή είναι ακόμη σκοτεινή”». Μετά το καλωσόρισμα και την παράκληση να τηρηθούν οι κανόνες ασφαλείας, υπενθυμίζοντας ότι αυτή η συναυλία θα είναι διαφορετική, ο Σωκράτης Μάλαμας άρχισε να αφηγείται (χθες) τις ακριβές στιγμές από τη δημιουργία του. Αυτή η μουσική συνάντηση στην Τεχνόπολη δεν έμοιαζε με τις προηγούμενες. Καθίσματα παρατεταγμένα με την επιβεβλημένη απόσταση μεταξύ τους, θεατές με μάσκες και στα πίσω τραπέζια μικρές ανάσες ελευθερίας για τους καπνίζοντες. Σε αυτές τις περίεργες συνθήκες να προσθέσουμε και τους υπεύθυνους τις παραγωγής που αγρυπνούσαν για να επιβάλλουν την τάξη σε εκείνους που θα επιχειρήσουν να σηκωθούν.