Με τον Γρηγόρη Νταραβάνογλου συναντιόμαστε σε καφέ (Μελίνα) στην Πλάκα, λίγα μέτρα από την περίφημη Σχολή Τέττιξ όπου διδάσκει. Ο ίδιος, δάσκαλος και άρχων μαΐστωρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, πρωτοψάλτης, καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής και πρακτικής ψαλτικής, μου ήρθε στον νου έντονα αυτό το καλοκαίρι όταν ο Ερντογάν μετέτρεψε σε τέμενος την Αγια-Σοφιά στην Πόλη. Κι αυτό αφού ο Νταραβάνογλου είναι γέννημα θρέμμα της Πόλης, εκεί ακόμη ζουν οι δικοί του (μάνα και αδελφός) και την ξέρει όσο λίγοι. Συζητώντας μαζί του, μας μυεί στον κόσμο των ψαλτών, στα πρώτα του βήματα στο στασίδι σε εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης και βέβαια στο Πατριαρχείο επί μακαριστού Δημήτριου, στις σπουδές του αλλά και στη θρυλική εποχή όταν οι ψαλτάδες ταξίδευαν σε όλη την Ελλάδα για να ψάλουν σε εκκλησίες (τα άλλα πανηγύρια θα λέγαμε), στο έντονο ενδιαφέρον σήμερα της νεότερης γενιάς για τη βυζαντινή μουσική και την ψαλτική αλλά και στις συνεργασίες του με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μανώλη Μητσιά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή