Ωρα για γενναίες αποφάσεις

Η εθνική ενότητα, της εθνικής ενότητας, την εθνική ενότητα, εθνική ενότητα. Πάρε και κλίνε σε όλους τους δυνατούς χρόνους όλων των ρημάτων τη φράση. Πού θα καταλήψεις; Οτι το ζητούμενο των ημερών, η εθνική ενότητα, στην πραγματικότητα είναι εδώ, παρούσα, και είναι αδιαπραγμάτευτη. Ποιος από το πολιτικό σύστημα της χώρας ή από κοινωνικό φορέα ή έστω μεμονωμένος πολίτης θα διανοηθεί να πει δημόσια ή κατ’ ιδίαν ότι «παιδιά, ξέρετε, η επιχειρηματολογία του κυρίου Ερντογάν με έχει πείσει και θεωρώ πως ήρθε η ώρα να συμβιβαστούμε μαζί του»; Υπάρχει τέτοιο άτομο ή ομάδα ατόμων στην Ελλάδα του σήμερα; Εγώ πιστεύω πως δεν υπάρχει. Αρα τι νόημα έχει να μας λένε και να μας ξαναλένε αυτό το ποίημα περί της ανάγκης διαμόρφωσης «εθνικής ενότητας» όταν η εθνική ενότητα είναι εδώ, παρούσα και παγκοίνως διακηρυγμένη;